با وجود اینکه امروزه اینترنت به‌عنوان یک شبکه گسترده در دسترس است، اما در هر شرکت، سازمان و دانشگاهی تعداد زیادی کامپیوتر وجود دارد که باید به هم وصل شوند؛ از همین جاست که نیاز به شبکه‌های محلی شکل می‌گیرد.
در سیزدهم نوامبر ۱۹۷۳ دانشجویی به نام رابرت متکالف (Robert Metcalfe) که تازه از MIT فارغ‌التحصیل شده بود به کمک یکی از همکارانش به نام دیوید باگز (David Boggs) اولین شبکه محلی را طراحی و پیاده‌سازی کرد.
آنها این شبکه را با الهام از نام ماده‌ای خیالی به نام اتر (ether) که تا مدت‌ها تصور میشد محیط انتشار امواج الکترومغناطیس است اترنت نامیدند. وسیله اتصال دستگا‌ها در این شبکه، یک رشته کابل هم‌محور و ضخیم بود که می‌توانست حداکثر ۲۵۶ کامپیوتر را به هم متصل کند. سرعت این شبکه فقط ۲٫۹۴ مگابیت بر ثانیه بود.
در طول این سال‌ها، اترنت همچنان به رشد و توسعه خود ادامه داده است و حالا سرعت آن به ۱۰۰ و حتی ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه رسیده است و انتظار می‌رود که این سرعت باز هم افزایش یابد. امروزه کابل‌کشی، سوئیچینگ و سایر جنبه‌های ابن فناوری نسبت به نمونه اولیه آن بهبودهای زیادی یافته‌اند و ویژگی‌های جدیدی به آنها اضافه شده‌اند.
