پروژه‌ای سه‌گانه در مدیوم سینما از یک اقتباس کامیک‌بوکی از شرکت «دی‌سی کامیکس» و یکی از بزرگترین ابرقهرمان‌هایش یعنی «بتمن» توانست از «کریستوفر نولان» یک فیلمساز شهیر و محبوب در سطح جهانی بسازد. البته بخش اعظم این شُهره شدن به دومین قسمت از سه‌گانه بتمن و با خلقِ آنارشیستی کاریزماتیک از کارکتر «جوکر» و البته اتفاقاتی که به دنبال آن همچون مرگ ناگهانی «هیث لجر» رخ داده بود، پیوند خورده است. با این حال موفقیت جهانی نولان با فیلم «بتمن آغاز می‌کند» کلید می‌خورد و در مدح و ستایش این فیلم -و کلهم این سه‌گانه- نقدها و مقاله‌ها نوشته‌اند اما ما در اینجا به ضعف‌های اساسی این فیلم می‌پردازیم، کاستی‌هایی اساسی که در بستر پرطمطراقِ مفاهیم فلسفی، جامعه‌شناختی و حتی روانشناختی فیلم گم شده‌اند و کمتر دیده‌ایم که حتی به آن اشاره‌ای شده باشد.
