پی سی آن مرد با Demon’s Souls آمد! | نقد و بررسی بازی Demon’s Souls Remake - پی سی

دیگر کدام مخاطب عزیز گیمفاست که داستان من و Demon’s Souls، داستان “عاشقانه ی” من و Demon’s Souls را نداند. بله راستش قرار گرفتن کلمات عاشقانه و Demon’s Souls خیلی با هم از نظر کلی سنخیت ندارند که کسی با مرگبار ترین روح های شیاطین رابطه عاشقانه داشته باشد ولی خب دنیای بازی است و هزاران اتفاق. برعکس ۹۵ درصد از گیمرها که هیچ کدام از آنها سری عناین سولز را کاملا به ترتیب و از بازی نخست یعنی Demon’s Souls شروع نکرده اند، من دقیقا این عناوین را بدون هیچ گونه اطلاع قبلی از چگونگی آن بازی، از Demon’s Souls شروع کردم. دیگر داستان چطور روبرو شدن من با این بازی را خیلی از شما می دانید ولی خب کلی مخاطب و کاربر جدید داریم که شاید آن را ندانند و تعریف کردنش خالی از لطف نباشد. بر روی کنسول کپی خور پلی استیشن ۳ آن قدر بازی کرده بودم که دیگر چیز خاصی نمانده بود و رسما با کمبود بازی مواجه شده بودم. زمانی که برای ریختن بازی به یک مغازه رفتم (البته بعدا دیگر خودم دانلود می کردم و بازی می کردم) و داشتم آلبوم کاور بازی ها را ورق می زدم تا بازی انتخاب کنم، چشمم به نام Demon’s Souls افتاد و از فروشنده که دیگر دوستم هم بود پرسیدم این بازی چیست؟ او هم با اخم و تخم گفت ولش کن اینو نریزی ها، وقتت رو تلف میکنه از بس سخت و مسخره اس! گفتم خب بالاخره اکشن نقش آفرینی در دنیای فانتزی با هیولاها و باس های عجیب و غیر انسانی که هست و او پاسخ داد بله. این پاسخ همانا و ریختن Demon’s Souls زوی دستگاه همانا! آن روز هرگز نمی دانستم قرار است تبدیل به یکی از خوره های سولز شوم که تا وقتی عکس سیوهایم را به کسی نشان نمی دادم باور نمی کرد هر کدام از این عناوین را مثلا بالای ۱۰۰۰ ساعت بازی کرده ام، حق هم داشتند واقعا عجیب بود، ولی خب Demon’s Souls دقیقا و دقیقا همان نقطه ی اوج ارضا شدن من با یک بازی ویدئویی بود و انجا بود که فهمیدم بهترین فرنچایز زندگی ام دیگرهمین سری خواهد بود.

ساخته شدن Demon’s Souls Remake  آرزوی خیلی از ما بود و واقعا از شنیدن خبر ساخت این نسخه خوشحال شدیم. اما خوشحالی اصلی ما حالاست. حالا که میبینیم این بازسازی از یک شاهکار خودش یک شاهکار عالی شده است و کاملا توانسته ارزش و اصالت بازی اصلی را حفظ نماید.  این کار واقعا سخت بود ولی دیگر می دانستیم بلوپوینت قادر به انجام چنین کاری است و خوشبختانه این سازنده باز هم مثل شدو او د کلوسوس امید ما را ناامید نکرد. Demon’s Souls Remake شاهکاری است که باید جزو اولین بازی هایتان در نسل نهم باشد و یکی از دلایل مهم خرید پلی استیشن ۵ برای سولز دوستان. اصلا و ابدا این شاهکار را از دست ندهید، البته اگر چالش هم می خواهید.

باور کنید که بعدا وقتی تریلر معرفی دارک سولز را می دیدم تن و بدنم از خوشحالی می لرزید و کم مانده بود گریه کنم! خب، دوباره برگردیم به عقب و وقتی که بازی Demon’s Souls را ریختم روی دستگاهم. در خانه بعد از مدتی کلنجار رفتن با لیست بازی ها، Demon’s Souls را انتخاب کرده و وارد بازی شدم. هبچ چیری در باره نقش این تصمیم و “این لحظه” در تمامی سال های بعدی زندگیم نمی دانستم و فکرش را هم نمی کردم که سال ها بعد مشغول نوشتن مقاله ای در مورد لحظه انتخاب آن بازی باشم و از آن به عنوان یکی از سرنوشت ساز ترین لحظه ها در دوران بازیباز بودنم یاد کنم و سال ها و سال ها خاطره از این سری عناوین در ذهنم مرور شود. از کجا باید می دانستم؟ بگذریم دیگر از خاطره بازی. قبل از ساخت و روی کاغذ احتمال شکست Demon’s Souls بسیار بالا به نظر می رسید آن هم در دوره شوترهای آبکی و کاور گرفتن تمام وقت و پر شدن خط سلامتی، ولی بازیبازان و صنعت بازی نشان دادند چندان هم قابل پیش بینی نیستند و دلشان برای یک بازی هاردکور درست حسابی تنگ شده است.

امروز که داریم این بازی شاهکار را تجربه میکنیم دلیلش این است که سال ها قبل سونی از ریسک کردن نترسید. به عنوان یک بازی انحصاری سونی واقعا آقای میازاکی با ساخت این عنوان ریسک بسیار بزرگی کرده بود و باید به سونی آفرین گفت که به او اجازه داد چنین ریسکی بکند و هزینه اش را پرداخت کرد و جوابش را هنوز که هنوز است با عرضه نسخه ریمیک بازی دارد می بیند و ما هم می توانیم تجربه ای بی نظیر با نسخه ی ریمیک آن بازی داشته باشیم. حتی خود میازاکی نیز نمی توانست تا این حد از موفقیت و اقبال عمومی که این بازی و در ادامه این فرنچایز با آن روبرو خواهد شد را پیش بینی کند و انتظار آن را داشته باشد. اما گاهی باید ریسک کنی تا موفق شوی و ریسکی که میازاکی انجام داد نیز از همین نوع بود و تبدیل به سکوی پرتاب وی و تبدیل شدن او به یکی از برترین بازیسازان دنیا و خلق یک فرنچایز پولساز و بسیار محبوب برای استودیوی وی گردید. او ریسک را به جان خرید و عنوانی را ساخت که حتی با یک اشتباه کوچک تمام دار و ندار شما را می گیرد و هیچ گونه رحم و مروتی به بازیباز نشان نمی دهد. نمی دانستیم که همین نکته که به نظر می رسید عاملی منفی باشد، مثبت ترین بخش این بازی و این فرنچایز خواهد شد.

جالب است بدانید که بعد از عرضه بازی دارک سولز بود که توجه های اصلی به سمت Demon’s Souls جلب شد و چون دارک سولز مولتی پلتفرم بود و یک شاهکار هم بود، توجه خیلی ها را به سمت Demon’s Souls جلب کرد و ارزش این عنوان بیشتر مشخص شد. بازی که در عین به همراه داشتن المان های اشنای نقش آفرینی، حس و حال کاملا جدیدی دارد و تجربه ای تاریک، خشن و استرس زا را برای شما به همراه دارد و تا بالاترین حد تحمل کسانی که شجاع هستند و توان مقابله با چالش را دارند، می سنجد. همیشه در تمام طول این سالها و با وجود بازی کردن کلی عناوین دارک سولز و بلادبورن و بازی های سولزلایک، امید داشتم که بالاخره یا نسخه جدیدی از Demon’s Souls ساخته شود یا بازی اول ریمیک شود. راستش را بگویم بیشتر آرزو داشنم مورد دوم اتفاق بیافتد و یک بار دیگر آن شاهکار بی بدیل را با کیفیت نسل جدید تجربه کنم  و گیمرهای جدیدتر ببینند که پدر دارک سولزها و سولز لایک ها و بلادبورن و …. کدام بازی بوده است و چه عنوانی سبب شد تا میازاکی جوان تبدیل به بازیساز اسطوره ای امروز شود. خوشبختانه همین اتفاق رخ داد و وقتی که نسخه ریمیک  Demon’s Souls معرفی شد از خوشحالی در پوست خودم نمی گنجیدم و واقعا دلم می خواست از خوشحالی فریاد بزنم.

مهم ترین و اساسی ترین نکته در مورد گیم پلی نسخه ی ریمیک این است که سارندگان Demon’s Souls Remake در یلو پوینت گیمز کاملا در پیاده کردن جادوی گیم پلی بازی اصلی موفق عمل کرده اند و در واقع به خوبی کاری کرده اند که وقتی این بازی را تجربه می کنید حس کنید دارید یک بازی نسل جدید آقای میازاکی را بازی می کنید و همان طور که در بخش گرافیک گفتم وقتی کنترل بازی را به دست گرفتم حس کردم دارم دارک سولز ۳ یا بلادبورن را بازی میکنم. به شخصه و به نظر من این سخت ترین چالشی بوده است که سازندگان با آن روبرو بوده اند و درست پیاده کردن حس و حال بازی های آقای میازاکی در نبردها و مبارزات و.. کار هر کسی و هر سازنده ای نیست ولی Demon’s Souls Remake دقیقا طوری است که می توانیم بگویم بازی جدید آقای میازاکی است و کاملا همان جادو را در گیم پلی خود دارد

البته خب بیشتر دوست داشتم بازی برای پی اس ۴ هم عرضه می شد تا راحت تر بتوانم بازی کنم ولی خب سونی آن را تبدیل به لانچ تایتل پلی استیشن ۵ کرد. من هنوز کنسول پلی استیشن ۵ را خریداری نکزده ام و انشالله تا یک ماه اینده که قیمت ها متعادل شود حتما خریداری میکنم، ولی به لطف دوستان خیلی زیادی که در کار فروش بازی و کنسول و … دارم، توانستم به لطف یکی از دوستان به جهت نقد این بازی چند ساعتی را روی کنسول پلی استیشن ۵ که ۴۰ میلیون تومان قیمت داشت بازی کنم. اما خب برای نقد ویدئویی بازی زمانی که کنسول را خریداری کردم و بازی را کامل به اتمام رساندم نقد کامل تری را برایتان انجام می دهم و بعد هم به سراغ راهنمای این بازی می رویم. لازم است این را هم بدانید که من بازی اصلی را از بس که بازی کرده ام حتی نمیدانم چند بار تمام کرده ام، پس قطعا چند ساعت تجربه ی نسخه ی ریمیک، خیلی هم برای نقد کردنم کافی است چون فقط نیاز داشتم تغییرات بصری را ببینم و سیسیتم کنترل جدید شخصیت و ضربه زدن. به هر حال در این مطلب  قصد داریم تا نگاهی دقیق به عنوان  Demon’s Souls Remake  بیاندازیم و آن را به طور کامل بررسی کنیم و بببنیم در نسخه ی ریمیک شاهد چه تغییراتی نسبت به بازی اصلی بوده ایم. پس اگر علاقمند به این بازی و به طور کلی سری عناوین سولز هستید با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا در ادامه مطلب نقد و بررسی بازی Demon’s Souls Remake همراه شوید.

نرخ فریم بازی کاملا ثایت است و هرگز شاهد حتی افت فرین های ریز و مقطعی در صحنه هایی با بالاترین افکت ها هم نیستید که با توجه به سخت افزار قدرتمند پلی استیشن ۵ دیگر در نسل نهم کمتر انتظار چنین مشکلاتی را از بازی ها داریم. به طور کلی باید بگویم سازندگان از نظر بازسازی بصری بازی اصلی واقعا بی نقص و معرکه کار کرده اند و Demon’s Souls Remake هم مثل بازی اصلی یک شاهکار از نظر طراحی هنری و یک دستاورد موفق از نظر گرافیک فنی است. توجه به جزییات در این نسخه بسیار بالاتر رفته است و دنیای بازی اثر پذیر تر شده است مثلا در بازی اصلی وقتی یک آسانسور را می کشیدید فقط یک انیمیشن چرخاندن دستگیره بود و بس ولی حالا حتی نمایش داده می شود که از حرکت آسانسور گرد و خاک روی زمین می نشیند و این طور جزییات ریز کاملا به چشم می آیند. انیمیشن های NPC ها هم خیلی بهتر شده است و وقتی مثلا روی زمین می افتند و برمی خیزند ابتدا سعی میکنند تعادل خود را حفظ کنند و حالتی طبیعی دارند در حالی که در نسخه اصلی گاهی خنده دار می شدند!

بررسی داستان Demon’s Souls Remake

در نسخه های ریمیک طبیعتا داستان بازی که تغییری نمی کند (غیب گفتم) و شاهد همان داستان بازی اصلی هستیم. اصلا نگران اسپویل نباشید. داستان بازی به حدی مبهم و عجیب است که ممکن است من یک چیز را به عنوان داستان بگویم و شما وقتی بازی کردید نتیجه ی دیگری از داستان بگیرید و بگویید داستان یک چیز دیگر است! البته خب پایه و اساس و تم کلی داستان مشخص است. در واقع روند داستان گویی محیطی که همیشه در عناوین سولز دیده ایم از این بازی آغاز شد و در این روند، شخصیت های مختلف بازی و حرف زدن با آنها کلید اصلی روایت داستان و پی بردن هر چه بیشتر به وقایع دنیای بازی محسوب می شود. وقایع داستانی بازی Demon’s Souls Remake در سرزمینی به نام Boletaria رخ می دهد؛ سرزمین جادوگران، پادشاهان، شوالیه ها و دزدان. شیاطین حاکمان سرزمین هستند و تنها تعداد محدودی مبارزان ماهر و کاربلد هستند که زنده مانده اند و بر سر روح مردگان مبارزه می کنند.

با این که خود بازی اصلی دریایی از سلاح و زره و آیتم های مختلف است، سازندگان نسخه ی ریمیک برای آن که بازی را مقداری هم جدیدتر و متنوع تر کرده باشند تعدادی سلاح و زره و تجهیزات اضافی هم در این نسخه اضافه کرده اند که خوشبختانه همگی با دقت طراحی شده اند و مثل دیگر سلاح های بازی، هیچ کدام تعادل گیم پلی را به هم نمی زنند.

بازی اصلی دیمونز سولز نخستین بازی میازاکی بود که در آن روند قصه گویی محیطی را آغاز کرد و بسیار هم خوب جواب داد زیرا کلی برداشت مختلف و تنوری های گوناگون هنوز که هنوز است در مورد داستان بازی وجود دارد و کلی بحث های جذاب را پایه ریزی کرد. در طول بازی با چندین شخصیت مختلف دیدار خواهید کرد که هر کدام شخصیتی پیچیده با دیالوگ هایی سنگین دارند که حقایقی از دنیای بازی را برای شما آشکار می کنند اما با روشی خاص و مرموز و غیر مستقیم، دقیقا مثل خود روایت داستان. به طور کلی باید گفت داستان بازی طوری رقم می خورد که بسیاری از شاخه های داستانی یا حتی بخش هایی از تنه ی اصلی داستان را به برداشت شخصی شما واگذار می کند و این ذهن شماست که می تواند به چندین راه مختلف برود و تئوری هایی را از دل این قصه و این دنیا برای خود ایجاد کند. این موضوع را برخی دوست دارند و برخی هم نه. یعنی در واقع نمی شود گفت نکته مثبت است یا منفی. برخی دوست دارند داستان بازی را کامل بفهمند و مثل همیشه داستانی سرراست را بشنوند و در طول آن پیش بروند مثل عناوینی از قبیل آنچارتد و تومب ریدر. برخی هم از این ر رمز و راز بودن داستان گویی محیطی در بازی های آقای میازاکی و این که خیلی چیزها را به ذهن مخاطبش واگذار می کند لذت می برند.

بازی به همان اندازه که چالش برانگیز و مجازات کننده است، پاداش دهنده نیز هست و به قدری کسب این پاداش ها لذت بخش و جذاب است که می توانید سختی ها را به شوق دریافت پاداش تحمل کنید. بازی در خیلی مواقع کاملا هم بدون رحم و مروت نیست و مثلا برخی از باس ها واقعا به حد غیر ممکنی سخت نیستند زیرا که مسیر رسیدن به آنها بی نهایت مرگبار است و همچنین سلاح ها و شمشیرهای بی نظیر و فوق العاده قدرتمندی را نیز می توانید یافته و در اختیار بگیرید.

باید بگویم شخصا مشکلی با هیچ کدام از این دو حالت ندارم و هر دو نوع قصه گویی را می پسندم البته حالت دوم را فقط وقتی که کیفیتی مثل بازی های آقای میازاکی داشته باشد و شخصیت هایی مثل عناوین این سازنده. در ابتدا که بازی را آغاز می کنید شاید همه چیز آشنا و بسیار سرراست به نظر برسد. شما یک معرفی کلی از King Allant مشاهده می کنید و طمعی که باعث می شود تا پای انواع شیاطین و بیماری آن ها به کشور وی باز شود. اکثر قریب به اتفاق مردم کشور می میرند و این سرزمین در تاریکی و مه فرو می رود. در حالی که تمام سرزمین زیر سلطه و هجوم شیاطین و هیولاهاست همه منتظر قهرمانی هستند که بیاید و این سرزمین را نجات دهد. عده بسیاری می ایند و تلاش می کنند اما یا ناپدید یا کشته می شوند، تا زمانی که یک ماجراجوی شجاع پای به این سرزمین می گذارد. می دانید این ماجراجو کیست؟

وقتی کنترل شخصیت اصلی را در این بای به عهده گرفتم حس و حالتی مثل دارک سولز ۳ و بلادبورن داشتم یعنی بسیار روان و خوش دست. حتی در نبردها هم همینطور است و بهبود انیمیشن های ضربه زدن و جاخالی دادن و … باعث شده است تا خیلی تسلط بیشتری به مبارزات داشته باشید. به طور کلی از منظر بصری باید بگویم Demon’s Souls Remake یک بازی کاملا مطابق با معیارهای یک بازی آخر نسل هشتم و ابتدای نسل نهم است و واقعا از تجربه ی روان و عالی آن روی پلی استیشن ۵ نهایت لذت را می برید.

بررسی گرافیک Demon’s Souls Remake

بلوپوینت گیمز قبلا تبحر فوق العاده اش را در ریمیک کردن بازی ها نشان داده است و با عنوانی مثل شدو او د کلوسوس ثابت کرد که استودیویی است که حرف های خیلی زیادی برای گفتن دارد و کارش خیلی درست است. برای همین هم سونی به عنوان یک لانچ تایتل کنسول پلی استیشن، ریمیک بازی Demon’s Souls را به این سازنده واگذار کرد و باید بگویم الحق و الانصاف که این استودیو عالی کار کرده است. اصولا وقتی که یک بازی رینیک می شود اولین و مهم ترین تغییر واضح در آن مربوط به ارتقای گرافیک است و در واقع بازی دوباره بر پایه بازی اصلی ساخته می شود ولی با کیفیت نسل روز دنیا. در Demon’s Souls Remake کل بازی از نظر بصری نو شده است و تمام انیمیشن ها به روز شده اند و اتفاقا این موضوع انیمیشن ها روی گیم پلی هم تاثیر گذار بوده اند. زیرا یکی از دلایل بسیاری از مرگ ها در نسخه ی اصلی به خاطر انیمیشن ها بود ولی حالا انیمیشن ها بسیار بی نقص و تر و تمیز و پولیش شده هستند و همین موضوع یکی از دلایلی است که درجه سختی بازی نسبت به عنوان اصلی مقداری کمتر شده است که البته طبیعی هم هست زیرا نمی توانستند همان انیمیشن های کهنه و کند بازی اصلی را در این عنوان هم قرار دهند.

بخش ساخت شخصیت از نظر بصری و اضافه شدن جزییات و واقعی تر شدن چهره ها از زمین تا آسمان نسبت به بازی اصلی فرق کرده است و تفاوتش را در تصویر به وضوح می بینید. شما در Demon’s Souls Remake کنترل یک شخصیت کاملا قابل شخصی سازی شدن را به دست می گیرید. در ابتدا نام و مشخصات ظاهری وی را به هر شکل که میخواهید تعیین می کنید و سپس باید از لیست کلاس های بازی که همان کلاس های بازی اصلی هستند و هیچ تغییری ندارند (نباید هم داشته باشند زیرا گیم پلی تغییر می کند)، کلاس مورد نظر خود را انتخاب کنید.

در واقع اگر بخواهم با مثال بگویم، وقتی کنترل شخصیت اصلی را در این بای به عهده گرفتم حس و حالتی مثل دارک سولز ۳ و بلادبورن داشتم یعنی بسیار روان و خوش دست. حتی در نبردها هم همینطور است و بهبود انیمیشن های ضربه زدن و جاخالی دادن و … باعث شده است تا خیلی تسلط بیشتری به مبارزات داشته باشید. به طور کلی از منظر بصری باید بگویم Demon’s Souls Remake یک بازی کاملا مطابق با معیارهای یک بازی آخر نسل هشتم و ابتدای نسل نهم است و واقعا از تجربه ی روان و عالی آن روی پلی استیشن ۵ نهایت لذت را می برید. سازندگان در طراحی و بازسازی محیط ها و مناطق بی نظیر بازی عالی عمل کرده اند و دیدن محیط های مخوف و بی نظیر بازی که کلی با آنها خاطره داریم با گرافیک روز دنیا بسیار لذتبخش است و نشان می دهد که میازاکی از همان اولین بازی در زمینه طراحی ها شاهکار خلق می کرده است که این موضوع در مورد ظراحی هنری دشمنان و باس ها نیز کاملا صادق است و این موجودات با گرافیک بازسازی شده چند برابر مخوف تر و شگفت انگیز تر به نظر می رسند و جزییات در طراحی آنها اصلا قابل مقایسه با بازی اصلی نیست.

اصلا نگران اسپویل نباشید. داستان بازی به حدی مبهم و عجیب است که ممکن است من یک چیز را به عنوان داستان بگویم و شما وقتی بازی کردید نتیجه ی دیگری از داستان بگیرید و بگویید داستان یک چیز دیگر است! البته خب پایه و اساس و تم کلی داستان مشخص است. در واقع روند داستان گویی محیطی که همیشه در عناوین سولز دیده ایم از این بازی آغاز شد و در این روند، شخصیت های مختلف بازی و حرف زدن با آنها کلید اصلی روایت داستان و پی بردن هر چه بیشتر به وقایع دنیای بازی محسوب می شود.

کلا مواردی مثل افت فریم و باگ های عجیب و …. را از ذهنتان بیاندازید بیرون! چنین چیزهایی در این بازی وجود ندارد و بازی از نظر فنی بسیار بسیار بهینه شده است و هیچ مشکل فنی ندارد که بخواهد اذیتتان کند درست مثل بازسازی شدو او کلوسوس. کیفیت تکسچرها بسیار بالا رفته است و کاملا مطابق یک بازی خوش گرافیک روز دنیا شده است. نورپردازی بسیار عالی انجام شده است و باید بدانید که در یک بای ریمیک، درست و صحیح و وفادار به نسخه ص اصلی پیاده کردن نورپردازی کار خیلی سخت و مهمی است ولی بلوپوینت گیمز به خوبی از عهده این مهم بر آمده است و شاهد کیفیت نورپردازی بالایی هستیم که طراحی های هنری شاهکار بازی را چندبرابر بیشتر جلوه می بخشد. درست است که بازی هنوز هم محیط تاریکی و ترسناکی دارد ولی نسبت به بازی اصلی محیط ها روشن تر شده است و بهتر اطراف را می بینید که نتیجه استفاده از تکنیک هایی مثل Ray tracing است.

بازی اصلی دیمونز سولز نخستین بازی میازاکی بود که در آن روند قصه گویی محیطی را آغاز کرد و بسیار هم خوب جواب داد زیرا کلی برداشت مختلف و تنوری های گوناگون هنوز که هنوز است در مورد داستان بازی وجود دارد و کلی بحث های جذاب را پایه ریزی کرد. در طول بازی با چندین شخصیت مختلف دیدار خواهید کرد که هر کدام شخصیتی پیچیده با دیالوگ هایی سنگین دارند که حقایقی از دنیای بازی را برای شما آشکار می کنند اما با روشی خاص و مرموز و غیر مستقیم، دقیقا مثل خود روایت داستان.

نرخ فریم بازی کاملا ثایت است و هرگز شاهد حتی افت فرین های ریز و مقطعی در صحنه هایی با بالاترین افکت ها هم نیستید که با توجه به سخت افزار قدرتمند پلی استیشن ۵ دیگر در نسل نهم کمتر انتظار چنین مشکلاتی را از بازی ها داریم. به طور کلی باید بگویم سازندگان از نظر بازسازی بصری بازی اصلی واقعا بی نقص و معرکه کار کرده اند و Demon’s Souls Remake هم مثل بازی اصلی یک شاهکار از نظر طراحی هنری و یک دستاورد موفق از نظر گرافیک فنی است. توجه به جزییات در این نسخه بسیار بالاتر رفته است و دنیای بازی اثر پذیر تر شده است مثلا در بازی اصلی وقتی یک آسانسور را می کشیدید فقط یک انیمیشن چرخاندن دستگیره بود و بس ولی حالا حتی نمایش داده می شود که از حرکت آسانسور گرد و خاک روی زمین می نشیند و این طور جزییات ریز کاملا به چشم می آیند. انیمیشن های NPC ها هم خیلی بهتر شده است و وقتی مثلا روی زمین می افتند و برمی خیزند ابتدا سعی میکنند تعادل خود را حفظ کنند و حالتی طبیعی دارند در حالی که در نسخه اصلی گاهی خنده دار می شدند!

به طور کلی باید گفت داستان بازی طوری رقم می خورد که بسیاری از شاخه های داستانی یا حتی بخش هایی از تنه ی اصلی داستان را به برداشت شخصی شما واگذار می کند و این ذهن شماست که می تواند به چندین راه مختلف برود و تئوری هایی را از دل این قصه و این دنیا برای خود ایجاد کند. این موضوع را برخی دوست دارند و برخی هم نه. یعنی در واقع نمی شود گفت نکته مثبت است یا منفی. برخی دوست دارند داستان بازی را کامل بفهمند و مثل همیشه داستانی سرراست را بشنوند و در طول آن پیش بروند مثل عناوینی از قبیل آنچارتد و تومب ریدر. برخی هم از این ر رمز و راز بودن داستان گویی محیطی در بازی های آقای میازاکی و این که خیلی چیزها را به ذهن مخاطبش واگذار می کند لذت می برند. شخصا مشکلی با هیچ کدام از این دو حالت ندارم و هر دو نوع قصه گویی را می پسندم البته حالت دوم را فقط وقتی که کیفیتی مثل بازی های آقای میازاکی داشته باشد و شخصیت هایی مثل عناوین این سازنده.

بررسی گیم پلی Demon’s Souls Remake

حالا و در آغاز بخش توضیحات گیم پلی برای خسته کننده نشدن مقاله بد نیست تا باز هم گریزی کوتاه بزنم به گذشته و ماجرای اولین رویارویی من با گیم پلی Demon’s Souls. کمی بعد از آغاز بازی به یک موجود غول پیکر رسیدم و کشته شدم که گویا اصلا بنا بر همین بود که بازیباز کشته شود (البته می توان با دقت و زحمت زیاد این موجود را شکست داد). آغاز اصلی بازی از روی یک پل بود که وقتی مقداری به جلو می رفتیم چند موجود با ظاهری بین اسکلت و انسان به من حمله می کردند و گاها با دو تا ۳ ضربه از آن ها کشته می شدم. در این گمان بودم مه شاید مانند بازی های هک اند اسلش با فشردن سریع دکمه ها و ضربه های مداوم میتوان دشمنان را از بین ببرم اما زهی خیال باطل. اینجا نه انرژی انجام مداوم این کار را داشتیم و نه دشمنان اجازه می دادند که پشت سر هم به آن ها ضربه بزنیم. انگار قانونی وجود داشت. من هنوز به هیچ وجه قانون و قاعده بازی و این دنیا را نمی دانستم و باید اعتراف کنم که بارها در همین قسمت یا کمی جلوتر کشته شدم و به حدی اعصابم خرد شد که از بازی خارج شدم و بد و بیراه نثار سازندگانش کردم (که آن روز نمی دانستم میازاکی است و تبدیل به محبوب ترین بازیساز برای من خواهد شد) و یک بازی دیگر را شروع کردم. بعد از مدت کوتاهی انگار که یک حس عجیب به جانم افتاده بود که چرا نتوانستی آن بازی را شکست دهی؟ یعنی آن قدر ضعیف بودی که به همین راحتی بازی تو را نابود کرد و در همان ابتدای راه که همیشه آسان ترین بخش بازی هم هست کم آوردی و شکست را پذیرفتی؟

نورپردازی بسیار عالی انجام شده است و باید بدانید که در یک بای ریمیک، درست و صحیح و وفادار به نسخه ص اصلی پیاده کردن نورپردازی کار خیلی سخت و مهمی است ولی بلوپوینت گیمز به خوبی از عهده این مهم بر آمده است و شاهد کیفیت نورپردازی بالایی هستیم که طراحی های هنری شاهکار بازی را چندبرابر بیشتر جلوه می بخشد. درست است که بازی هنوز هم محیط تاریکی و ترسناکی دارد ولی نسبت به بازی اصلی محیط ها روشن تر شده است و بهتر اطراف را می بینید که نتیجه استفاده از تکنیک هایی مثل Ray tracing است.

با حس عصبانیت و به قصد انتقام گیری دوباره بازی Demon’s Souls را شروع کردم و این بار با خود عهد کردم که مهم نیست چند بار می میرم زیرا بالاخره راهی برای رد کردن بازی و تاکتیک هایی خاص برای مبارزات وجود دارد که باید آن ها را پیدا کنم. بالاخره افرادی هستند که این بازی را به پایان رسانده اند و تمام کردن آن کار غیر ممکنی نیست. همیشه که نباید بازی آنقدر آسان باشد که در حال چای خوردن باس های آن را شکست دهی! همیشه که نباید نوار سلامتی ات پس از خوردن ۲۰ تیر در چند ثانیه پر شود و بشوی همان آدم اول! گاهی چالش لازم است. بازیباز باید آبدیده شود! رنج بسیار باید تا هاردکور گردی! با این دید و با عزم راسخ بازی را دوباره آغاز کردم و این بار دیگر هر یک ساعتی که از بازی کردنم می گذشت بیشتر شیفته و دلبسته این عنوان و دنیای زیبا ولی مرگبار آن می شدم و از شکست باس های مخوف آن به وجد می آمدم. کم کم قاعده و قانون این دنیای بی رحم اما پاداش دهنده را یاد گرفتم و دانستم که هیچ چیز، حتی یک حرکت اضافی را نیز مجاز نیستی که در مبارزات مرگبار بازی انجام دهی. صبر و حوصله لازم بود و باید الگو می آموختی، الگوی حملات دشمنان و باس ها را. این چگونگی شروع نخستین تجربه من در سری عناوین سولز و نحوه اشنایی من با این فرنچایز بود که همان طور که می دانید بعدا تبدیل به محبوب ترین فرنچایز در طول زندگی من شد.

سیستم مبارزات Demon’s Souls Remake در بالاترین حد ممکن از بالانس و جذابیت قرار دارد و به قدری عالی، تاکتیکی و مبتنی بر دقت و مهارت شما تنظیم شده است که به معنای واقعی از بازی کردن لذت می برید. همچنین انجام فعالیت های مختلف در بازی به بهترین شکل بر روی کنترلر دوال سنس تنظیم شده اند و کاملا با کنترل بازی راحت هستید. سازندگان نسخه ی ریمیک به خوبی تعادل را در گیم پلی بازی حفظ کرده اند و همان بالانس همیشگی بازی های آقای میازاکی را در نسخه ی ریمیک شاهد هستیم

مهم ترین و اساسی ترین نکته در مورد گیم پلی نسخه ی ریمیک این است که سارندگان Demon’s Souls Remake در یلو پوینت گیمز کاملا در پیاده کردن جادوی گیم پلی بازی اصلی موفق عمل کرده اند و در واقع به خوبی کاری کرده اند که وقتی این بازی را تجربه می کنید حس کنید دارید یک بازی نسل جدید آقای میازاکی را بازی می کنید و همان طور که در بخش گرافیک گفتم وقتی کنترل بازی را به دست گرفتم حس کردم دارم دارک سولز ۳ یا بلادبورن را بازی میکنم. به شخصه و به نظر من این سخت ترین چالشی بوده است که سازندگان با آن روبرو بوده اند و درست پیاده کردن حس و حال بازی های آقای میازاکی در نبردها و مبارزات و.. کار هر کسی و هر سازنده ای نیست ولی Demon’s Souls Remake دقیقا طوری است که می توانیم بگویم بازی جدید آقای میازاکی است و کاملا همان جادو را در گیم پلی خود دارد. درجه سختی بازی در این نسخه ریمیک همچنان بسیار بالاست و بازی بسیار دشواری طرف هستیم. البته در این مورد باید یک نکته را خدمت شما عرضه کنم.  با تجربه بازی کردن چندین باره هر یک از عناوین سری سولز و بلادبورن، باید بگویم سخت ترین بازی آقای میازاکی نسخه اصلی و اولیه Demon’s Souls بود. شاید بگویید خب پس این نسخه ریمیک هم همان است دیگر پس باید سخت ترین باشد. ولی نه دیگر اینطور نیست زیرا که بسیاری از مواردی که باعث سختی آن نسخه می شدند مربوط به گرافیک فنی و کنترل شخصیت و برخی باگ ها بودند که کار را چندین برابر برای شما سخت تر می کردند ولی حالا دیگر با یک بازی کاملا شسته رفته و پولیش شده روبرو هستیم که درست است هنور خیلی  سخت است ولی دیگر آن سختی گاها ناجوانمردانه ی ورژن اصلی را ندارد.

سازندگان در طراحی و بازسازی محیط ها و مناطق بی نظیر بازی عالی عمل کرده اند و دیدن محیط های مخوف و بی نظیر بازی که کلی با آنها خاطره داریم با گرافیک روز دنیا بسیار لذتبخش است و نشان می دهد که میازاکی از همان اولین بازی در زمینه طراحی ها شاهکار خلق می کرده است که این موضوع در مورد ظراحی هنری دشمنان و باس ها نیز کاملا صادق است و این موجودات با گرافیک بازسازی شده چند برابر مخوف تر و شگفت انگیز تر به نظر می رسند و جزییات در طراحی آنها اصلا قابل مقایسه با بازی اصلی نیست.

در بازی اصلی المان هایی وجود داشتند که گاها ناجوانمردانه بودند و بیش از حد کار شما را برای ادامه بازی دشوار می کردند، اما باز هم در نهایت قابل رد کردن بودند و همان حس اعتیاد و علاقه را در شما ایجاد می کردند تا تحمل مرگ های بسیار زیاد را برای شما آسان تر کنند. زمانی که بازی Demon’s Souls عرضه شد هیچ عنوانی شبیه آن و حتی نزدیک آن اصلا وجود نداشت و با این که بازی بسیاری از موارد حیاتی و کلیدی عناوین نقش آفرینی را در خود داشت اما وقتی آن را بازی می کردید انگار یک تافته ی جدا بافته بود. دلیل اصلی این تفاوت، یک عامل کلیدی و چند عامل فرعی بودند که سبب شده بودند شاهد یک بازی کاملا یونیک باشیم. عامل کلیدی درجه ی سختی بازی بود که چندین درجه از دیگر بازی ها بالاتر بود و چیزی به نام انتخاب درجه سختی هم وجود نداشت و باید بازی را با صدها بار مردن پیش می بردید که همین موضوع باعث شد خیلی ها کلا بی خیال این بازی شوند و عجب اشتباهی هم کردند. همچنین عوامل فرعی مثل سبک مبارزات و نوع ضربه زدن و الگو برداری حملات دشمنان و طراحی بسیار خاص دشمنان و باس ها نیز بسیار یونیک بودند و مختص خود این بازی خلق شده بودند. دلیل اصلی که باعث شد نام این عنوان بر سر زبان ها بیافتد و در واقع اولین نکته ای که هر کس میخواست در مورد این بازی صحبت کند آن را می گفت، درجه سختی وحشتناک بود و بازی مشهور شد به این که یکی از سخت ترین بازی های تاریخ است که همینطور هم بود.

درجه سختی بازی در این نسخه ریمیک همچنان بسیار بالاست و بازی بسیار دشواری طرف هستیم. البته در این مورد باید یک نکته را خدمت شما عرضه کنم.  با تجربه بازی کردن چندین باره هر یک از عناوین سری سولز و بلادبورن، باید بگویم سخت ترین بازی آقای میازاکی نسخه اصلی و اولیه Demon’s Souls بود. شاید بگویید خب پس این نسخه ریمیک هم همان است دیگر پس باید سخت ترین باشد. ولی نه دیگر اینطور نیست زیرا که بسیاری از مواردی که باعث سختی آن نسخه می شدند مربوط به گرافیک فنی و کنترل شخصیت و برخی باگ ها بودند که کار را چندین برابر برای شما سخت تر می کردند ولی حالا دیگر با یک بازی کاملا شسته رفته و پولیش شده روبرو هستیم که درست است هنور خیلی  سخت است ولی دیگر آن سختی گاها ناجوانمردانه ی ورژن اصلی را ندارد. در بازی اصلی المان هایی وجود داشتند که گاها ناجوانمردانه بودند و بیش از حد کار شما را برای ادامه بازی دشوار می کردند، اما باز هم در نهایت قابل رد کردن بودند و همان حس اعتیاد و علاقه را در شما ایجاد می کردند تا تحمل مرگ های بسیار زیاد را برای شما آسان تر کنند.

بخش ساخت شخصیت از نظر بصری و اضافه شدن جزییات و واقعی تر شدن چهره ها از زمین تا آسمان نسبت به بازی اصلی فرق کرده است و تفاوتش را در یکی از تصاویر که برایتان قرار داده ام به وضوح می بینید. شما در Demon’s Souls Remake کنترل یک شخصیت کاملا قابل شخصی سازی شدن را به دست می گیرید. در ابتدا نام و مشخصات ظاهری وی را به هر شکل که میخواهید تعیین می کنید و سپس باید از لیست کلاس های بازی که همان کلاس های بازی اصلی هستند و هیچ تغییری ندارند (نباید هم داشته باشند زیرا گیم پلی تغییر می کند)، کلاس مورد نظر خود را انتخاب کنید. کلاس شخصیت شما، نحوه ارتقا دادن وی و المان هایی که برای ارتقا انتخاب می کنید، سلاح هایی که آپگرید و یا خریداری می کنید، همه و همه کاملا بر روی استابل و نحوه مبارزات شما تاثیر گذارند و باعث افزودن عمق بسیار بیشتری به مبارزات بازی می شوند. همچنین لذت بازی کردن شما را نیز بسیار افزایش می دهند و از آن مهم تر این که به طرز قابل توجهی ارزش تکرار بازی را بالا می برند. کلاس های بازی هر نوع و سبکی از بازی را که به آن علاقمند باشید پوشش می دهند و تمامی کلاس هایی که در بازی های مختلف نقش آفرینی فانتزی وجود دارند، در این عنوان به صورت کامل و حتی بیشتر وجود دارند. شوالیه، جادوگر، دزد و کشیش به همراه برخی کلاس های کمتر شناخته شده مثل royalty همگی در بازی حضور دارند تا کاملا بتوانید کلاسی را مطابق سلیقه و سبک بازییتان انتخاب کنید. هر کلاس مزایا و معایب خود و ست زره و سلاح های مخصوص به خود را داراست و المان های مختلف شخصیتی وی نیز با بقیه کلاس ها متفاوت است مثلا مبارز از قدرت بیشتری برخوردار است، شوالیه استقامت بیشتری دارد و دزد از چابکی بیشتری بهره مند است و جادوگر از قدرت ایمان بیشتری برخوردار است. این موارد می توانند در بازی با خرج کردن روح ها ارتقا یابند و مثلا می توانید کلاس مبارز را انتخاب کنید اما طی ارتقای شخصیت وی، المان ایمان او را بالا ببرید تا دارای قدرت جادویی خوبی نیز شود البته بهتر است که وقتی که یک کلاس را انتخاب می کنید، ارتقاهای آن را نیز در راستای آن کلاس انجام دهید تا مقداری وقت و امتیاز را هدر نداده باشید و مجبور شوید مثلا جادوگر را تبدیل به مبارز کنید.

بلوپوینت گیمز قبلا تبحر فوق العاده اش را در ریمیک کردن بازی ها نشان داده است و با عنوانی مثل شدو او د کلوسوس ثابت کرد که استودیویی است که حرف های خیلی زیادی برای گفتن دارد و کارش خیلی درست است. برای همین هم سونی به عنوان یک لانچ تایتل کنسول پلی استیشن، ریمیک بازی Demon’s Souls را به این سازنده واگذار کرد و باید بگویم الحق و الانصاف که این استودیو عالی کار کرده است. اصولا وقتی که یک بازی رینیک می شود اولین و مهم ترین تغییر واضح در آن مربوط به ارتقای گرافیک است و در واقع بازی دوباره بر پایه بازی اصلی ساخته می شود ولی با کیفیت نسل روز دنیا. در Demon’s Souls Remake کل بازی از نظر بصری نو شده است و تمام انیمیشن ها به روز شده اند و اتفاقا این موضوع انیمیشن ها روی گیم پلی هم تاثیر گذار بوده اند. زیرا یکی از دلایل بسیاری از مرگ ها در نسخه ی اصلی به خاطر انیمیشن ها بود ولی حالا انیمیشن ها بسیار بی نقص و تر و تمیز و پولیش شده هستند و همین موضوع یکی از دلایلی است که درجه سختی بازی نسبت به عنوان اصلی مقداری کمتر شده است که البته طبیعی هم هست زیرا نمی توانستند همان انیمیشن های کهنه و کند بازی اصلی را در این عنوان هم قرار دهند.

در Demon’s Souls Remake محل اصلی اقامت شما و جایی که کار را از آن آغاز می کنید منطقه ای است به نام Nexus. این منطقه یک دنیای امن و نقطه اتصال بین دنیاهای دیگر است و ارواح و نجات یافته ها در آنجا اقامت و استراحت می کنند تا از طریق پورتال های مختلف موجود در این منظقه به سایر بخش های Boletaria سفر کنند. تمامی محیط های بازی از Valley of Defilement گرفته تا the Tower of Latria فضای بسیار غم انگیز و افسرده کننده ای دارند که به بهترین شکل در بازی استفاده شده است و این اتمسفر غمناک و تاریک، با موسیقی متن ظریف و فوق العاده زیبای بازی افزایش نیز می یابد. اگر چه مناطق بازی بسیار وسیع و غول پیکر و کاملا آزاد نیستند (بازی احساسی مانند خطی بودن دارد) اما هر منطقه پر است از جزییات و محتویات بسیار زیاد مانند انسان های مرده، لاشه حیوانات، بناهای خراب شده، آتش، چاه های بی انتها، راه های مخفی، اژدهایان و شیاطین و البته انواع و اقسام دشمنان و هیولاهای مرگبار و بی رحم که به خون شما یا بهتر است بگوییم به روح شما تشنه اند. شما از نقطه شروع، مرحله را آغاز می کنید. مبارزه می کنید تا زمانی که به باس فایت برسید. باس را شکست می دهید و با این کار یک نقطه شروع دیگر برای یک منطقه دیگر در Nexus برای شما باز می شود. به سنت تمام بازی های سری سولز و آقای میازاکی زمانی که در Demon’s Souls Remake کشته می شوید ارواحی که تا آن لحظه جمع کرده اید در همان محل مردن شما باقی می مانند. سپس بازی ذخیره می شود و شما کاملا به اول مرحله باز می گردید. فکر نکنید که صفحه ذخیره ای در کار است؛ شما تنها یک فایل ذخیره دارید که همان فایل مدام با هر اتفاق بازی مجددا overwrite می شود و نمی توانید مثلا بازگردید و دوباره یک قسمت را امتحان کنید. تمام دشمنان و شیاطینی که در آن مرحله کشته اید دوباره به محل خود باز می گردند؛ تمامی تیرهای کمان و گلوله های crossbow و آیتم های سلامتی که استفاده کرده بودید تا به آن قسمت مرحله برسید دیگر رفته اند و باز نمی گردند و زره شما نیز فرسوده شده است و نیاز به تعمیر دارد. حتما می دانید که اگر در راه رسیدن دوباره به روح هایتان در محل مردن کشته شوید باید برای همیشه با آنها که با زحمت جمع کرده اید خداحافظی تلخی داشته باشید و چه بدتر که مقدار زیادی هم باشند و مثلا ناگهان می بینید با یک اشتباه، تمام روح هایی که در ۲ ساعت مبارزه مرگبار و نفس گیر با شیاطین جمع کرده اید در یک چشم به هم زدن به فنا رفته اند. این مشکل خیلی بزرگی است زیرا در Boletaria، روح ها هم امتیاز تجربه شما هستند و هم پول رایج برای خرید، یعنی در حقیقت همه چیز هستند. بعد از مرگ و بدون روح نمی توانید آیتم سلامتی بخرید تا دوباره با خیال راحت تر پیشروی کنید، نمی توانید زره خود را تعمیر نمایید و همچنین از همه مهم تر نمی توانید شخصیت خود را ارتقا دهید و لول بزنید. تنها کاری که می توانید بکنید این است که دوباره پای به میدان نبرد بگذارید اما این بار با استرس بیشتر و همچنین دقت بسیار زیادتر از دفعه قبلی که همین موضوع باعث می شود تا شما هر بار دانش بیشتری از محیط و دنیای بازی و تاکتیک مبارزه دشمنان و الگوی حملات آن ها و … به دست آورید که در دراز مدت برگ برنده شما در بازی خواهد شد.

وقایع داستانی بازی Demon’s Souls Remake در سرزمینی به نام Boletaria رخ می دهد؛ سرزمین جادوگران، پادشاهان، شوالیه ها و دزدان. شیاطین حاکمان سرزمین هستند و تنها تعداد محدودی مبارزان ماهر و کاربلد هستند که زنده مانده اند و بر سر روح مردگان مبارزه می کنند.

با این که خود بازی اصلی دریایی از سلاح و زره و آیتم های مختلف است، سازندگان نسخه ی ریمیک برای آن که بازی را مقداری هم جدیدتر و متنوع تر کرده باشند تعدادی سلاح و زره و تجهیزات اضافی هم در این نسخه اضافه کرده اند که خوشبختانه همگی با دقت طراحی شده اند و مثل دیگر سلاح های بازی، هیچ کدام تعادل گیم پلی را به هم نمی زنند. بازی در حالت آنلاین هم بهبودهایی را به خود دیده است و از نظر کیفیت اتصال و … قطعا پیشرفت کرده است، البته به شخصه هنوز تجربه ی آنلاین این بازی و ارتباط با دیگر بازیبازان را نداشته ام و تنها ساعاتی برای نقد این بازی آن را تجربه کرده ام.  وقتی که آنلاین باشید مشاهده می کنید که توده های خونی بسیار بیشتری از حالت آفلاین روی زمین در اطراف شما قرار دارند و همچنین تعداد مبارز دیگر را مانند روح می بینید که در رفت و آمد هستند. این مبارزان روح مانند، دیگر اشخاصی هستند که در حال بازی کردن در دنیای خودشان هستند و توده های خونی رنگ روی زمین، محلی است که در آنجا یک مبارز مرده است. به طور مثال اگر در عبور از مرحله ای به مشکل خورده اید و شخصیتتان سرعت و چابکی کافی دارد می توانید خیلی سریع یکی از همین روح ها را دنبال کنید تا شاید وی یک مسیر بهتر یا مخفی را برای عبور از بین شیاطین به شما نشان دهد و یا از آن عبور کند. به مانند بازی اصلی و همان طور که قبلا خدمت شما عرض کرده بودم اگر می خواهید بدانید که مثلا یک شخصیت چطور مرده است می توانید روی توده خون روی زمین کلیک کنید تا به صورت روح، لحظه مرگ و چگونگی مرگ آن شخصیت را ببینید. همچنین می توانید از سیسنم پیام گذاری بازی نیز استفاده کنید و یادداشت هایی را در دنیای بازی روی زمین های سنگی برای دیگر بازیبازان قرار دهید تا مثلا نکته ای را به آنها بگویید، آنها را از تله ای آگاه کنید و یا پیام هایی مثل “پاهایش را هدف بگیر” یا “از پل به پایین بپر تا روح گمشده پیدا کنی” و … را برای دیگر بازیبازان باقی بگذارید. اگر شما در فرم روح هستید (یعنی کشته شده اید و خط سلامتیتان کم شده است) می توانید از دو بازیباز دیگر بخواهید تا وارد دنیای شما شوند و شما را در باس فایت نهایی منطقه یاری کنند. همچنین می توانید به دنیای دیگر بازیبازان حمله کنید و آن ها را بکشید و زندگیتان را پس بگیرید. در نهایت، همین پس گرفتن زندگی مهمترین کاری است که بازیبازان روی آن تمرکز می کنند زیرا که Demon’s Souls به معنای کلمه یک نقش آفرینی بی رحم است و شما بسیار نیاز دارید تا در فرم انسانی خود و با خط سلامتی کامل باقی بمانید؛ از همین رو نیز میل به کشتن دیگر بازیبازان برای پس گرفتن زندگی و فرم انسانیتان، در شما پیدا می شود و همواره قویتر نیز می شود. دیگر بازیبازان نیز همین حس را دارند و به این ترتیب بایستی هر لحظه آمادگی این که یک بازیباز برای کشتن شما به دنیایتان حمله کند را داشته باشید.

صداگذاری بازی در نسخه ی اصلی بازی هم مشکلی نداشت و حالا با بهبود کیفیت صداها در Demon’s Souls Remake این موضوع بهتر هم شده است و بازی از کیفیت بسیار بالایی در صداگذاری های محیطی و شخصیت ها برخوردار است. سازندگان بازی با دقت کامل روی صداگذاری های قدیمی بازی کرده اند و صداهای بازی را به روز کرده اند به طوری که از نظر ریشه ی صداها و صداگذاری و صداهای محیطی، نسخه ی ریمیک کاملا به بازی اصلی وفادار باشد و با این که بازی از کیفیت صداگذاری نسل هشتمی و نهمی برخوردار است ولی کاملا هم از نظر صداگذاری به بازی اصلی وفادار است. از صدای ضربه شمشیرها و تبر و … گرفته تا تعره هیولاها و دشمنان همگی کاملا عالی و هماهنگ بازی حس و حال بازی هستند و همینطور شخصیت هایی که در بازی با آنها صحبت می کنید و صدای آن ها را می شنوید بسیار عالی و با حسی کاملا عجیب و مرموز به مانند خود بازی، با شما صحبت می کنند و شما را از وقایع حال و گذشته این سرزمین آگاه می کنند.

شما در Demon’s Souls Remake از روح ها تنها برای ارتقای شخصیت خود استفاده نمی کنید و همان طور که قبل تر گفته شد برای خرید انواع و اقسام سلاح و محلول سلامتی و تعمیر زره و سلاح های خود و … نیز از همین روح ها که از کشتن دشمنان به دست می آورید استفاده می شود و در واقع روح در Demon’s Souls همه چیز است. از روحی که به دست آورید برای چه کاری استفاده می کنید؟ المان خط سلامتی را افزایش می دهید؟ قدرت خود را زیاد می کنید؟ زره و سلاح خود را تعمیر می کنید؟ تعدادی محلول سلامتی می خرید؟ یم شمشیر یا نیزه قدرتمند می خرید؟ همه این ها با روح انجام می شوند و بنابراین هر کدام را که بخواهید انجام دهید باید با دقت تمام انتخاب کنید زیرا تک تک این روح ها را زمانی که با خود حمل کنید در خطر این قرار دارند که برای همیشه از بین بروند. حس از دست رفتن کلی روح که با زحمت و مشقت فراوان از دشمنان مرگبار بازی جمع کرده اید در یک لحظه، حسی بسیار ناامید کننده است و خشم شما را بر می انگیزد به حدی که میخواهید کنترلر را پرتاب کنید و فریاد بزنید مخصوصا وقتی که تعداد روح ها بالا باشد و مدام حسرت خواهید خورد که چرا زودتر آن ها را خرج نکردم و با خود می گویید این تعداد روح برابر با مثلا ۴ لول بود و این گونه مدام اعصابتان خرد می شود. باید فقط این حس را در درون بازی تجربه کرده تا این مواردی که گفتم را کاملا با تمام وجود لمس کنید. به همین دلیل هم هر بار که در بازی برایتان چنین اتفاق می افتد درسی می گیرید و قطعا در دفعات بعدی دقت خود را بسیار بسیار بیشتر خواهید کرد و همین آموختن ها اصل ذات بازی است. سیستم مبارزات Demon’s Souls Remake در بالاترین حد ممکن از بالانس و جذابیت قرار دارد و به قدری عالی، تاکتیکی و مبتنی بر دقت و مهارت شما تنظیم شده است که به معنای واقعی از بازی کردن لذت می برید. همچنین انجام فعالیت های مختلف در بازی به بهترین شکل بر روی کنترلر دوال سنس تنظیم شده اند و کاملا با کنترل بازی راحت هستید.

کلا مواردی مثل افت فریم و باگ های عجیب و …. را از ذهنتان بیاندازید بیرون! چنین چیزهایی در این بازی وجود ندارد و بازی از نظر فنی بسیار بسیار بهینه شده است و هیچ مشکل فنی ندارد که بخواهد اذیتتان کند درست مثل بازسازی شدو او کلوسوس. کیفیت تکسچرها بسیار بالا رفته است و کاملا مطابق یک بازی خوش گرافیک روز دنیا شده است.

سازندگان نسخه ی ریمیک به خوبی تعادل را در گیم پلی بازی حفظ کرده اند و همان بالانس همیشگی بازی های آقای میازاکی را در نسخه ی ریمیک شاهد هستیم. در واقع Demon’s Souls Remake با بالانس عالی خود در سیستم مبارزت و همچنین سیستم اعتیاد آور و جذاب پاداش و جزا، کاری می کند که گاهی به یاد ضرب المثل “با دست پس می زند، با پا پیش می کشد” می افتید که البته قسمت پیش کشیدنش خیلی بیشتر و قوی تر است و در نهایت شما را کاملا شیفته و مجذوب خود خواهد کرد. البته رک بگویم؛ شیفته و مجذوب و .. بهانه هستند، شما معتاد بازی می شوید! در نبردها و باس فایت های دشوار Demon’s Souls Remake غلت زدن، جاخالی دادن، دفاع کردن، زد کردن حملات، ضد حمله زدن و… همگی برای موفقیت حیاتی هستند و باید بدانید که بازی حتی در آسان ترین مبارزات هم به شما فرصت اشتباه زیادی نمی دهد. مبارزات بازی کاملا بر پایه قابلیت ها و دقت و مهارت های شما هستند و این که فکر کنید می تواند با فشردن دکمه ها و … دشمنان را شکست دهید، باعث می شود تا حتی چند دقیقه هم نتوانید در بازی پیش بروید و ساده ترین دشمنان شما را قلع و قمع خواهند کرد. Demon’s Souls Remake در واقع کاری می کند که شما از مرگ درس بگیرید و هر بار که کشته می شوید گویی که تجربه ای به شما اضافه می شود و دفعه بعد با دقت بیشری پیش می روید که به عقیده من این هدف کل گیم پلی بازی است.

سازندگان بازی به خوبی روان بودن و تاکتیکی بودن نبردها در عناوین آقای میازاکی را در دیمونز سولز به روز کرده اند و Demon’s Souls Remake در زمینه تاکتیک ها، مهارت ها، آیتم های مخفی و المان ها و مکانیک های نقش آفرینی بسیار عمیق عمل می کند. بازی به بهترین و هنرمندانه ترین شکل ممکن شما را در یک فضای تاریک و استرس زا قرار می دهد که دشواری بسیار زیاد بازی سبب می شود که این استرس بیشتر نیز بروز یابد و شما را بیشتر به چالش بکشد ولی در عوض چنان لذتی از پیشروی در بازی برای شما حاصل می شود که حس میکنید اعتماد به نفستان چند برابر شده است و جالب است که وقتی این بازی را تجربه می کنید با خود می گویید دارک سولز که پیش این آسون تره خیلی!

بررسی صدا و موسیقی Demon’s Souls Remake

صداگذاری بازی در نسخه ی اصلی بازی هم مشکلی نداشت و حالا با بهبود کیفیت صداها در Demon’s Souls Remake این موضوع بهتر هم شده است و بازی از کیفیت بسیار بالایی در صداگذاری های محیطی و شخصیت ها برخوردار است. سازندگان بازی با دقت کامل روی صداگذاری های قدیمی بازی کرده اند و صداهای بازی را به روز کرده اند به طوری که از نظر ریشه ی صداها و صداگذاری و صداهای محیطی، نسخه ی ریمیک کاملا به بازی اصلی وفادار باشد و با این که بازی از کیفیت صداگذاری نسل هشتمی و نهمی برخوردار است ولی کاملا هم از نظر صداگذاری به بازی اصلی وفادار است. از صدای ضربه شمشیرها و تبر و … گرفته تا تعره هیولاها و دشمنان همگی کاملا عالی و هماهنگ بازی حس و حال بازی هستند و همینطور شخصیت هایی که در بازی با آنها صحبت می کنید و صدای آن ها را می شنوید بسیار عالی و با حسی کاملا عجیب و مرموز به مانند خود بازی، با شما صحبت می کنند و شما را از وقایع حال و گذشته این سرزمین آگاه می کنند. ساخت موسیقی نسخه ی اصلی بازی توسط Shunsuke Kida انجام شده بود و اتفاقا وی با ساخت این ساندترک یک امتیاز بسیار مثبت و موفقیت آمیز را در کارنامه کاری خود به ثبت رساند. حالا آن موسیقی ها با بهبود گرافیکی و صوتی بازی بسیار هم بهتر و زیباتر شنیده می شوند و اهد عنوانی بی نظیر در این زمینه هستیم.  در قطعات موسیقی بازی شاهد موسیقی هایی کاملا هماهنگ با حال و هوای غمناک و تاریک بازی هستیم و مثلا تم عمگینی که در پس زمینه منطقه Nexus پخش می شود تا همیشه در یاد شما خواهد ماند و کاملا به شما حس تنهایی و غم را القا می کند.

در ابتدا که بازی را آغاز می کنید شاید همه چیز آشنا و بسیار سرراست به نظر برسد. شما یک معرفی کلی از King Allant مشاهده می کنید و طمعی که باعث می شود تا پای انواع شیاطین و بیماری آن ها به کشور وی باز شود. اکثر قریب به اتفاق مردم کشور می میرند و این سرزمین در تاریکی و مه فرو می رود. در حالی که تمام سرزمین زیر سلطه و هجوم شیاطین و هیولاهاست همه منتظر قهرمانی هستند که بیاید و این سرزمین را نجات دهد. عده بسیاری می ایند و تلاش می کنند اما یا ناپدید یا کشته می شوند، تا زمانی که یک ماجراجوی شجاع پای به این سرزمین می گذارد. می دانید این ماجراجو کیست؟

نتیجه گیری: Demon’s Souls Remake

بعد از بررسی بخش های مختلف بازی باید بگویم Demon’s Souls Remake یک شاهکار بدون نقص است و همان یکی دو ایراد فنی و انیمیشنی که در بازی اصلی ایراد بودند حالا تبدیل به نقطه ی قوت هم شده اند و در واقع Demon’s Souls Remake در نوع خودش یک بازی پرفکت و بی نقص است. قبل از عرضه مقداری ترس داشتم که نکند با دوباره سازی شدن تمام انیمیشن ها و در واقع ساخت بازی ار ابتدا، آن جادوی گیم پلی آقای میازاکی از بازی رخت بربندد و یا کمرنگ شود چون واقعا کار سخت و نفس گیری است که این را درست در نسخه ی ریمیک دقیقا پیاده کنی، ولی خوشبختانه دیگر این نگرانی وجود ندارد و این بازی دقیقا همان بازی اصلی است منتها با کیفیت روز دنیا و کلی لذت بیشتر. Demon’s Souls Remake همان جادوی اعتیاد آور عنوان اصلی را در خود دارد. همچنین همان درجه ی سختی بالا در کنار کیفیت عالی محتوا. درجه سختی مرگباری که با این که بازی را مثل جهنم می کند، بهشت ما بازیبازان می شود.

سازندگان بازی به خوبی روان بودن و تاکتیکی بودن نبردها در عناوین آقای میازاکی را در دیمونز سولز به روز کرده اند و Demon’s Souls Remake در زمینه تاکتیک ها، مهارت ها، آیتم های مخفی و المان ها و مکانیک های نقش آفرینی بسیار عمیق عمل می کند. بازی به بهترین و هنرمندانه ترین شکل ممکن شما را در یک فضای تاریک و استرس زا قرار می دهد که دشواری بسیار زیاد بازی سبب می شود که این استرس بیشتر نیز بروز یابد و شما را بیشتر به چالش بکشد ولی در عوض چنان لذتی از پیشروی در بازی برای شما حاصل می شود که حس میکنید اعتماد به نفستان چند برابر شده است.

سازندگان بازی به خوبی روان بودن و تاکتیکی بودن نبردها در عناوین آقای میازاکی را در دیمونز سولز به روز کرده اند و Demon’s Souls Remake در زمینه تاکتیک ها، مهارت ها، آیتم های مخفی و المان ها و مکانیک های نقش آفرینی بسیار عمیق عمل می کند. بازی به بهترین و هنرمندانه ترین شکل ممکن شما را در یک فضای تاریک و استرس زا قرار می دهد که دشواری بسیار زیاد بازی سبب می شود که این استرس بیشتر نیز بروز یابد و شما را بیشتر به چالش بکشد ولی در عوض چنان لذتی از پیشروی در بازی برای شما حاصل می شود که حس میکنید اعتماد به نفستان چند برابر شده است. بازی به همان اندازه که چالش برانگیز و مجازات کننده است، پاداش دهنده نیز هست و به قدری کسب این پاداش ها لذت بخش و جذاب است که می توانید سختی ها را به شوق دریافت پاداش تحمل کنید. بازی در خیلی مواقع کاملا هم بدون رحم و مروت نیست و مثلا برخی از باس ها واقعا به حد غیر ممکنی سخت نیستند زیرا که مسیر رسیدن به آنها بی نهایت مرگبار است و همچنین سلاح ها و شمشیرهای بی نظیر و فوق العاده قدرتمندی را نیز می توانید یافته و در اختیار بگیرید.

Demon’s Souls Remake در واقع کاری می کند که شما از مرگ درس بگیرید و هر بار که کشته می شوید گویی که تجربه ای به شما اضافه می شود و دفعه بعد با دقت بیشری پیش می روید که به عقیده من این هدف کل گیم پلی بازی است

امروز که داریم این بازی شاهکار را تجربه میکنیم دلیلش این است که سال ها قبل سونی از ریسک کردن نترسید. به عنوان یک بازی انحصاری سونی واقعا آقای میازاکی با ساخت این عنوان ریسک بسیار بزرگی کرده بود و باید به سونی آفرین گفت که به او اجازه داد چنین ریسکی بکند و هزینه اش را پرداخت کرد و جوابش را هنوز که هنوز است با عرضه نسخه ریمیک بازی دارد می بیند و ما هم می توانیم تجربه ای بی نظیر با نسخه ی ریمیک آن بازی داشته باشیم. حتی خود میازاکی نیز نمی توانست تا این حد از موفقیت و اقبال عمومی که این بازی و در ادامه این فرنچایز با آن روبرو خواهد شد را پیش بینی کند و انتظار آن را داشته باشد. اما گاهی باید ریسک کنی تا موفق شوی و ریسکی که میازاکی انجام داد نیز از همین نوع بود و تبدیل به سکوی پرتاب وی و تبدیل شدن او به یکی از برترین بازیسازان دنیا و خلق یک فرنچایز پولساز و بسیار محبوب برای استودیوی وی گردید. او ریسک را به جان خرید و عنوانی را ساخت که حتی با یک اشتباه کوچک تمام دار و ندار شما را می گیرد و هیچ گونه رحم و مروتی به بازیباز نشان نمی دهد. نمی دانستیم که همین نکته که به نظر می رسید عاملی منفی باشد، مثبت ترین بخش این بازی و این فرنچایز خواهد شد.

Demon’s Souls Remake یک شاهکار بدون نقص است و همان یکی دو ایراد فنی و انیمیشنی که در بازی اصلی ایراد بودند حالا تبدیل به نقطه ی قوت هم شده اند و در واقع Demon’s Souls Remake در نوع خودش یک بازی پرفکت و بی نقص است. قبل از عرضه مقداری ترس داشتم که نکند با دوباره سازی شدن تمام انیمیشن ها و در واقع ساخت بازی ار ابتدا، آن جادوی گیم پلی آقای میازاکی از بازی رخت بربندد و یا کمرنگ شود چون واقعا کار سخت و نفس گیری است که این را درست در نسخه ی ریمیک دقیقا پیاده کنی، ولی خوشبختانه دیگر این نگرانی وجود ندارد و این بازی دقیقا همان بازی اصلی است منتها با کیفیت روز دنیا و کلی لذت بیشتر. Demon’s Souls Remake همان جادوی اعتیاد آور عنوان اصلی را در خود دارد. همچنین همان درجه ی سختی بالا در کنار کیفیت عالی محتوا. درجه سختی مرگباری که با این که بازی را مثل جهنم می کند، بهشت ما بازیبازان می شود.

ساخته شدن Demon’s Souls Remake  آرزوی خیلی از ما بود و واقعا از شنیدن خبر ساخت این نسخه خوشحال شدیم. اما خوشحالی اصلی ما حالاست. حالا که میبینیم این بازسازی از یک شاهکار خودش یک شاهکار عالی شده است و کاملا توانسته ارزش و اصالت بازی اصلی را حفظ نماید.  این کار واقعا سخت بود ولی دیگر می دانستیم بلوپوینت قادر به انجام چنین کاری است و خوشبختانه این سازنده باز هم مثل شدو او د کلوسوس امید ما را ناامید نکرد. Demon’s Souls Remake شاهکاری است که باید جزو اولین بازی هایتان در نسل نهم باشد و یکی از دلایل مهم خرید پلی استیشن ۵ برای سولز دوستان. اصلا و ابدا این شاهکار را از دست ندهید، البته اگر چالش هم می خواهید.

به این پست امتیاز دهید.
بازدید : 137 views بار دسته بندی : دسته‌بندی نشده تاريخ : 6 دسامبر 2020 به اشتراک بگذارید :
دیدگاه کاربران
    • دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
    • دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.